گلچین مطالب وب

زنان و مردان فهمیده و سالم اگر در محدوده مشخص فعالیت‌های اجتماعی، همراه و همکار یکدیگر باشند، آرامش خود، خانواده و اجتماع را افزایش می‌دهند و بر بازدهی کار خویش می‌افزایند.

از تعامل همسرم با همکاران خانم احساس ناامنی می کنم

طرح مساله: من نزدیک به شش ماه است که ازدواج کرده‌ام، خدا را شکر همسری گرم و مهربان دارم که لحظات بسیار خوب و خوشی را با او می‌گذرانم. اما مدت یک ماه است که به خاطر اطلاع از برخوردهای سبک و غیراخلاقی خانم‌هایی که همکار همسرم هستند، دچار ناآرامی و تشویش شده‌ام، شب‌ها کابوس می‌بینم و روز‌هایی که تنها هستم آشفته و پریشانم. چون خودم سال‌هاست که شاغلم و رفتار نامناسب برخی از زن‌های کارمند را دیده‌ام و می‌بینم که چگونه با خنده و شوخی و فرستادن پیامک و ایمیل، مردان همکارشان را به طرف خود می‌کشانند، احساس ناامنـی می‌کنم. به‌خصوص که همسر من فردی جذاب و اجتماعی و خونگرم است. می‌دانم از برخوردهای صمیمانه‌اش با زنان محل کار خود منظوری ندارد، اما ازطرفی چون دوست ندارم احساس کند به او شک دارم، در این مورد کوچک‌ترین اشاره‌ای نمی‌کنم. اما روز به روز از درون به‌هم می‌ریزم و تحلیل می‌روم. لطفا راه برخورد صحیح را به من نشان دهید.

پاسخ مشاور:

 می‌دانیم زن و مرد به طور طبیعی، دارای زمینه‌هایی هستند که در صورت ارتباط زیاد با یکدیگر به سوی هم جذب می‌شوند و سرانجام در مسیری می‌افتند که تماس‌های عاطفی و جسمی بیشتر و صمیمانه‌تری با هم برقرار می‌سازند. از نظر اجتماعی، ما با چهار گروه افراد غریبه، همکار، دوست و همسر درتماس هستیم که از چهار طریق چهره‌ای، اندامی، کلامی و رفتاری(غیرکلامی) با آنها ارتباط برقرار می‌کنیم.

برقرار کردن رابطه سالم و ایمن در همه جوامع و فرهنگ‌های بشری به این صورت است که روش‌های چهارگانه‌ ارتباطی (چهره‌ای، اندامی، کلامی و رفتاری) باید به گونه‌ای باشد که مرزهای افراد با ما (غریبه، همکار، دوست و همسر) روشن باشند و در هم فرو نروند.

-

-

برای مثال ارتباط کلامی با گروه‌های چهارگانه، در پیوستار زیر قرار دارد:

غریبه: حرف نزدن یا در صورت ضرورت کم و کوتاه سخن گفتن.

همکار: صحبت‌های رسمی و جدی، بدون واردشدن در حوزه‌های شخصی و خصوصی.

دوست: صحبت های غیررسمی و دوستانه، به زبان نیاوردن نیازها و درخواست‌های جنسی.

همسر: گفت‌وگوهای عاطفی و صمیمانه، توصیف جنبه‌های جسمانی، شوخی‌های خصوصی‌تر، توصیف‌های شهوانی و تقاضاهای جنسی.

کتاب‌هـا و نوشـــته‌های روان‌شناســـان و صاحب‌نظران علوم ارتباطات در غرب، پر است از توصیــــف و تحلیل جنبــه‌ها و مرزهای ارتباطی.

اگر می‌گویند ارتباط یعنی تبادل اطلاعات و احساسات، با دو روش کلامی و غیرکلامی و اگر برای هر تماس و تبادلی قلمرویی را مشخص می‌کنند، به این خاطر است که افراد از نظر بیان عواطف و رازهای خود رابطه‌های غیرعمدی و یا آگاهانه جسمی و رفتاری دچار مشکلات فردی و اجتماعی نشوند.

آسیب‌های اخلاقی که در ارتباط زنان و مردان پیش می‌آیند و در محل کار با عنوان «مزاحمت جنسی» و در حریم خانوادگی به صورت «خیانت» خود را نشان می‌دهند، با همین بحث جنبه‌ها و مرزهای ارتباط، نظریه‌پردازی و تبیین شده‌اند.

اگر به دقت این مباحث علمی را مرور و دسته‌بندی و تلخیص کنیم. نقاط روشن، دقیق و کاربردی آنها، همان‌هایی است که در «فقه اسلامی» در مورد تماس با نامحرمان (یعنی افراد از مخالف که همسر و یا از بستگان خاص انسان نیستند) بیان کرده است.

یک مسلمان باورمند با رعایت چارچوب‌های شرعی، همان توصیه‌های علمی دانشمندان غیرمذهبی را عمل می‌کند اما با پشتوانه قوی ایمان به اسلام و تعالیم خداوند.

فقه اسلامی به ما آموخته است که سخن گفتن بی‌مورد و زیاد با جنس مخالف، شوخی کردن و عشوه‌گری، نمایان ساختن آرایه‌های چهر‌ه‌ای و  برهنگی‌های شهوت‌انگیز، برقرار کردن فاصله کم در تماس‌ها، به زبان‌آوردن نیازهای خصوصی و سخنانی با محتوای جنسی و …. همه و همه اشکال دارد.

اشکال دارد، نه به این خاطر که فرمان‌های زورگویانه حاکمی خدانام! زیر پا گذاشته می‌شود، بلکه از آن رو است که رهنمودهای شفابخش و زندگی‌ساز آفریدگاری آگاه به همه نیازها، انگیزه‌ها و بازی‌گری‌های نفس انسانی که برای آرامش و سعادت انسان آورده شده، چراغ راه او قرار نمی‌گیرد.

زنان و مردان فهمیده و سالم اگر در محدوده مشخص فعالیت‌های اجتماعی، همراه و همکار یکدیگر باشند، آرامش خود، خانواده و اجتماع را افزایش می‌دهند و بر بازدهی کار خویش می‌افزایند. چه آنها می‌دانند که خانه جایگاه ابراز عواطف و رفع نیازهای جسمی و غریزی آنان است، نه اداره و شرکت!

سفارش من این است که ناراحتی و اضطراب خود را با همسرتان درمیان بگذارید و بگویید که هم به او اعتماد دارید و هم با تمام عشق برای زندگی‌تان سرمایه‌گذاری می‌کنید.

پس از آن، همین نوشته، یعنی پاسخ من را در جوی صمیمانه با هم بخوانید و در مورد مطالب آن بحث و گفت‌وگو کنید و این سخن «اریک فرام» روان‌شناس نامدار معاصر را به خاطر بسپارید که می‌گوید: «زمانی که پای در جاده پر وسوسه کشش‌جنسی گذاشتید، در آغاز می‌توانید برگردید، اما اگرکمی پیش بروید، امکان توقف و بازگشت بسیار دشوار خواهد شـد.»

-

-

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: